Yoko Taro, ICO'yu video oyunlarını devrim yaratan bir başyapıt olarak övüyor

Nier: Automata ve Drakengard'ın ünlü yaratıcısı Yoko Taro, son zamanlarda ICO'nun video oyunları üzerindeki derin etkisini sanatsal bir ortam olarak tartıştı. 2001 yılında PlayStation 2 için piyasaya sürülen ICO , minimalist estetik ve uyarıcı, sözsüz hikaye anlatımı için hızla kült statüsü kazandı.

Taro, oyunun devrimci çekirdek tamircisini - Yorda'yı elini tutarak koruyarak - yerleşik oyun kurallarından radikal bir ayrılış olarak vurguladı. " ICO size bir kızın büyüklüğünde bir bavul taşımakla görevli olsaydı, inanılmaz derecede sinir bozucu olurdu." Taro, başka bir karakterin önderlik etmesinin bu basit eylemi, çığır açan, oyuncu etkileşiminin hakim anlayışına meydan okuyordu.

O zaman, başarılı oyun tasarımı son derece basitleştirilmiş görsellerle bile ilgi çekici oyuna öncelik verdi. Ancak ICO , tamamen mekanik inovasyon üzerinde duygusal rezonans ve tematik derinliğe öncelik verdi. Taro, ICO'nun sanat ve anlatının sadece ek unsurlardan ziyade oyun deneyiminin ayrılmaz bir parçası olabileceğini gösterdiğine inanıyor.

ICO'ya "Çağ Yapma" olarak adlandırılan Taro, oyun gelişiminin seyrini önemli ölçüde değiştirerek kredilendirdi. İnce etkileşimler ve atmosferik dünya inşası yoluyla derin anlam aktarma yeteneğini övdü.

ICO'nun ötesinde, Taro diğer iki etkili başlığa atıfta bulundu: Toby Fox'un Undertale ve Playdead's Limbo . Bu oyunların ICO ile birlikte, interaktif medyanın etkileyici potansiyelini genişlettiğini ve video oyunlarının derin duygusal ve entelektüel katılım kapasitesini kanıtladığını savundu.

Taro'nun bu oyunlar için takdiri, kendi çalışmalarının arkasındaki yaratıcı kaynaklar hakkında değerli bilgiler sunar ve video oyunlarının güçlü ve çok yönlü bir sanat formu olarak sürekli evriminin altını çizer.