Ostatni z nas, Neil Druckmann, mówi, że nigdy nie planuje kontynuacji: „To wymaga poziomu zaufania, którego nie mam”
Na szczycie Dice w Las Vegas Neil Druckmann z Naughty Dog i Cory Barlog Sony Santa Monica omawiali wszechobecny temat wątpliwości w rozwoju gry. Ich godzinna rozmowa obejmowała zwątpienie, rozpoznając realne pomysły i wyzwania związane z rozwojem postaci w wielu grach.
Pytanie dotyczące rozwoju kontynuacji wywołało zaskakującą odpowiedź Druckmanna: nie planuje wcześniejszych kontynuacji. Intensywnie koncentruje się na obecnym projekcie, zbliżając się do każdej gry jako samodzielnej pracy. Wszelkie pomysły na kontynuację są spontaniczne, a nie wstępnie zaplanowane elementy. Stwierdził: „Po prostu zbliżam się do tego jako:„ Co jeśli nigdy nie zrobię innego? ””, Zamiast tego, pracując nad kontynuacją, analizuje nierozwiązane elementy i łuki postaci z poprzedniej gry, decydując, czy istnieje przekonujący kierunek, w jaki jest przekonujący kierunek realizować. Jeśli nie, rozważa końcowanie historii postaci. Jako przykład zacytował Uncharted Series, podkreślając, w jaki sposób kierunek każdej kontynuacji wyłonił się organicznie z wniosku poprzedniej gry.
Natomiast Barlog stosuje bardzo drobiazgowe, długoterminowe podejście do planowania, często łącząc obecne projekty z pomysłami wymyślonymi wiele lat. Opisał to jako „niesamowicie stresujące”, uznając wyzwania związane z koordynowaniem wielu osób i zmieniających się perspektywy w wielu projektach.
Dyskusja dotknęła także emocjonalnej liczby rozwoju gry. Druckmann podzielił się anegdotą o perspektywie Pedro Pascala na sztukę jako „powód budzenia się rano”, odzwierciedlając własną pasję do tworzenia gier, pomimo nieodłącznego stresu i negatywności.
Druckmanna kontemplacja jego przyszłości i ostateczna konieczność wycofania się z codziennego rozwoju kontrastowały z pozornie niekończącą się twórczą popędem Barloga. Barlog opisał nieustanną presję wewnętrzną, aby nieustannie dawać nowe twórcze wyżyny, nawet po osiągnięciu znacznego sukcesu. Przejmująco stwierdził: „Czy to zawsze wystarczy? Krótka odpowiedź, nie, nigdy nie wystarczy”. Druckmann, jednocześnie uznając podobną presję, wyraził bardziej zmierzone podejście, koncentrując się na tworzeniu możliwości odniesienia sukcesu innych. Rozmowa zakończyła się humorystyczną deklaracją na emeryturę Barloga, co stanowi wyraźny kontrast z jego wcześniejszymi przyjęciami.
> Cory Barlog. Obraz Kredyt: Hannah Taylor/BAFTA przez Getty Images