Tytuł: Shadows of South Meraung

W sercu Indonezji, położona między gęstych dżungli i zapomnianych ścieżek, leżał enigmatyczną wioskę South Meraung. Agung, młody i pełny przygód odkrywca, zawsze przyciągał nieznane. Pewnego fatalnego dnia, jego ciekawość doprowadziła go do krętej szlaku, który skręcił z ubitej ścieżki. Gdy słońce zanurzyło się pod horyzontem, Agung znalazł się na skraju wioski, inaczej niż każdy, co kiedykolwiek widział. Powietrze było gęste z niesamowitą ciszą, a cienie wydawały się rozciągać nienaturalnie długie.

Podekscytowanie Agunga szybko zwróciło się do niepokoju, gdy zapuścił się głębiej w wioskę. Domy były zrujnowane, ich okna jak ciemne, nie mrugające oczu. Dziwne symbole zostały wyryte w ścianach, a powietrze niosło słaby zapach rozkładu. Gdy noc upadła, Agung zdał sobie sprawę, że był beznadziejnie zagubiony. Wpadła panika, a on gorączkowo szukał wyjścia, ale każda ścieżka wydawała się zapętlić serce wioski.

Tymczasem Arip, lojalny przyjaciel Agunga, martwił się, gdy Agung nie wrócił. Zdecydowany go znaleźć, Arip wyruszył w noc, uzbrojony w lekarbę i niezłomną determinację. Gdy zbliżył się do South Meraung, chłód spływał mu do kręgosłupa. Wioska emanowała aurą wrogości, a historie, które słyszał jako dziecko o przeklętych miejscach, zalały jego umysł.

Arip zawołał dla Agunga, a jego głos odbijał się echem przez puste ulice. Jedyną odpowiedzią było szeleście liści i odległe wycie niewidocznego stworzenia. Gdy szukał, Arip natknął się na rozpadające się świątynię ozdobioną tymi samymi niesamowitymi symbolami, które widział Agung. Poczucie strachu umyło go, ale naciskał, kierowany strachem przed utratą przyjaciela.

Nagle Arip usłyszał słaby płacz o pomoc. Po dźwięku znalazł Agunga uwięzionego w piwnicy pod jednym z domów. Ulga umyła Aripa, gdy pomógł Agung, ale ich radość była krótkotrwała. Ziemia zaczęła drżeć i nad nimi pojawiła się złowroga obecność. Wieśniacy, długo uważani za martwych, wyłonili się z cienia, ich oczy puste i ich ruchy nienaturalne.

Agung i Arip zdali sobie sprawę, że natknęli się na starożytną klątwę, która wiązała dusze wieśniaków do wioski. Duchy były niespokojne, starając się usiłuć każdego, kto odważył się wejść do swojej domeny. Po zamykaniu się duchów Agung i Arip biegli po swoje życie, ich serca waliły i płonęły płuca.

Gdy dotarli do krawędzi wioski, otoczyło je oślepiające światło. Kiedy zniknęło, znaleźli się na znanym szlaku, bezpiecznie, ale na zawsze się zmienił. Doświadczenie w South Meraung Village pozostawiło niezatarty ślad na ich duszach, co jest mrożącym mrożącym przypomnieniem o niebezpieczeństwach czających się w nieznanym.

Od tego dnia Agung i Arip ślubowali nigdy nie mówić o okropnościach, których byli świadkami, ale koszmary prześladują ich przez resztę życia.