„Kopciuszek o 75: Jak księżniczka i szklane kapcie ożywiły Disneya”

Tak jak marzenie Kopciuszka zakończyło się o północy, Walt Disney Company stanęła w obliczu własnej północy w 1947 r., Zmagając się z długiem około 4 milionów dolarów po finansowych niepowodzenia Pinokio, Fantasia i Bambi, zaostrzone przez II wojnę światową i inne wyzwania. Jednak ukochana księżniczka i jej kultowe szklane kapcie odegrały kluczową rolę w ratowaniu Disneya od przedwczesnego końca do swojej animacji.

Gdy Kopciuszek świętuje 75. rocznicę szerokiego wydania 4 marca, mieliśmy okazję porozmawiać z kilkoma informatorami Disneya, którzy nadal czerpią inspirację z tej ponadczasowej opowieści o szmatach do bogactwa. Historia nie tylko przypomina własną podróż Walta Disneya, ale także stanowiła światła nadziei dla firmy i świata w trakcie odbudowy i poszukiwania inspiracji.

Aby zrozumieć znaczenie Kopciuszka, musimy ponownie odwiedzić wróżkę Disneya w 1937 r. Z Królewską Śnieżką i siedmioma karłami. Bezprecedensowy sukces filmu, utrzymujący tytuł najlepiej zarabiającego filmu, dopóki nie poszedł z wiatrem dwa lata później, umożliwił Disneyowi założenie studia Burbank, wciąż jego siedziby głównej, i wyruszenie w nową erę filmów animowanych o długości funkcji.

Kolejne przedsięwzięcie Disneya, Pinocchio w 1940 r., Przydało się ogromnym budżetowi w wysokości 2,6 miliona dolarów, około miliona więcej niż Królewna Śnieżka, ale spowodowało utratę około 1 miliona dolarów, pomimo uznania krytycznego i akademii za najlepszą oryginalną partyturę i najlepszą oryginalną piosenkę. Ten wzór kontynuował Fantasia i Bambi, które również osiągnęły gorsze wyniki, zwiększając problemy finansowe studia. Głównym powodem tych niepowodzeń był wybuch II wojny światowej, wywołany przez niemiecką inwazję na Polskę we wrześniu 1939 r.

„Europejskie rynki Disneya wyschły podczas wojny, a filmy nie były tam pokazywane, więc wydania takie jak Pinocchio i Bambi nie radziły sobie dobrze”-wyjaśnił Eric Goldberg, współreżyser Pocahontas i główny animator w Genie Aladdina. „Wkrótce Disney został wyprzedzony przez rząd USA, aby stworzyć filmy szkoleniowe i propagandowe dla armii i marynarki wojennej. W latach czterdziestych w latach 40. studio wyprodukowało tak, jak nazywały pakietowe filmy, takie jak Make Mine Music, Fun and Fancy Free oraz czas na melodię. Te projekty były doskonałe, ale brakowało im spójnej narracji od początku do końca”.

Dla tych nieznanych filmy pakietowe były kompilacjami krótkich kreskówek złożonych w filmy fabularne. Disney wyprodukował sześć z nich między wydaniami Bambi w 1942 r. A Kopciuszkiem w 1950 r., W tym Saludos Amigos i trzema Caballeros, które były częścią polityki dobrej sąsiadów USA, której celem jest przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu się nazizmu w Ameryce Południowej. Podczas gdy filmy te udało się przełamać równe, zabawne i fantazyjne, zmniejszyły dług studio z 4,2 miliona do 3 milionów dolarów w 1947 r., Utrudniły zdolność studia do tworzenia prawdziwych animowanych historii o długości funkcji.

„Chciałem wrócić na pole fabularne” - stwierdził Walt Disney w 1956 roku, jak cytowany w Animated Man: A Life of Walt Disney przez Michaela Barriera. „Ale to była kwestia inwestycji i czasu. Teraz, aby wziąć i zrobić dobrą funkcję z kreskówek, zajmuje dużo czasu i dużo pieniędzy. Ale chciałem wrócić. I mój brat [Disney CEO Roy O. Disney] I miałem całkiem krzyk… To był jeden z moich dużych zdenerwowania… Powiedziałem, że albo pójdziemy naprzód, zamierzamy wrócić do biznesu, albo powiem, albo wyprzedzić.”

W obliczu możliwości sprzedaży swoich akcji i opuszczenia firmy, Walt i Roy wybrali bardziej ryzykowną ścieżkę, obstawiając wszystko na pierwszej ważnej funkcji animowanej od czasu Bambi w 1942 roku. Gdyby ten hazard się nie powiódł, mógłby to oznaczyć koniec studia animacji Disneya.

„Myślę, że świat potrzebował pomysłu, że możemy wyjść z popiołów i mieć coś pięknego” - powiedział Tori Cranner, menedżer zbiorów sztuki w Walt Disney Animation Research Library. „Podczas gdy Pinocchio jest niezwykle pięknym i niesamowitym filmem, nie jest to radosny film w takim, jak Kopciuszek. I myślę, że świat potrzebował pomysłu, że możemy wyjść z popiołów i mieć coś pięknego. Kopciuszek był właściwym wyborem na ten moment”.

Opowieść o szmatach Kopciuszka i Disneya

Połączenie Walta z Kopciuszkiem sięga 1922 roku, kiedy stworzył Kopciuszek Short podczas swojego pobytu w Laugh-O-Gram Studios, zaledwie dwa lata przed założeniem Disneya z Royem. Krótki, a później film fabularny został zaadaptowany z wersji The Tale z 1697 roku Charlesa Perraulta, która mogła pochodzić między 7 pne do 23 AD przez greckiego geografa Strabo. Ta klasyczna narracja dobrego kontra zła, prawdziwa miłość i marzenia, które się spełniają, głęboko rezonowały z Waltem.

„Królewna Śnieżka była miłą i prostą dziewczynką, która wierzyła w życzenie i czekanie na przybycie jej księcia” - zauważyła Walt Disney, jak widziano w Foundage z Kopciuszka Disneya: Making of A Masterpiece Special DVD. „Z drugiej strony Kopciuszek tutaj był bardziej praktyczny. Wierzyła w sny w porządku, ale wierzyła też w coś z nimi. Kiedy książę Charming nie przydarzyła się, podeszła do pałacu i go dostała”.

Postać Kopciuszka, odporna pomimo jej złego traktowania przez jej złą macochę i przyrodnie, odzwierciedlała własną podróż Walta od skromnych początków, wypełnioną niepowodzeniami i wyzwaniami, a jednocześnie napędzana niezachwianym snem i etyką pracy.

Ta historia pozostała wraz z Waltem przez wczesne dni Disneya, co doprowadziło do ożywienia jej jako głupiego Symphony Short w 1933 roku. Jednak zakres projektu wzrósł, a do 1938 r. Podjęto decyzję o przekształceniu go w film fabularny. Pomimo opóźnień z powodu wojny i innych czynników, film przekształcił się w ukochany klasyk, który znamy dzisiaj.

Sukces Disneya z Kopciuszkiem był częściowo spowodowany jego zdolnością do poprawy tych ponadczasowych opowieści o uniwersalnym uroku. „Disney był tak dobry w przyjmowaniu tych bajek, które były w pobliżu przez wiele, wiele lat i nakładali na to swój własny” - zauważył Goldberg. „Oznaczało to, że wniósł do niego swój gust, rozrywkę, serce i pasję, więc ludzie dbali o postacie i historię, które rozwijały się jeszcze bardziej niż w oryginalnych opowieściach. Te bajki były często ponure, oznaczane jako ostrożne opowieści, ale Disney uczynił je powszechnie smacznymi i przyjemnymi dla wszystkich odbiorców, pomagając im w zbyciu testu czasu”.

Zwierząt Kopciuszka, w tym Jaq, Gus i ptaki, zapewnili komiczną ulgę i pozwolili Kopciuszowi wyrazić swoje prawdziwe uczucia, pogłębiając związek publiczności. Wróżna matka chrzestna, ponownie wyobrażona jako bajka, babcia animatora Milta Kahla, dodała względną i urok, kulminacyjną kultową sceną transformacji, często cytowaną jako ulubieniec Walta.

„Po pierwsze, musisz pamiętać, że każdy z tych iskier był ręcznie narysowany na każdej klatce, a następnie ręcznie malowany, co po prostu wieje mi w umysł”-powiedział z entuzjazmem. „Ale jest też taka część, która jest tak subtelna, ponieważ w środku tej transformacji jest idealny moment, w którym całe gwiazdor i magia trzymają się za ułamek sekundy, zanim wszystko się pojawia, a jej sukienka się zmienia. Naprawdę myślę, że to część tego, co sprawia, że ​​ta scena jest tak magiczna. To prawie jedna sekunda wstrzymania twojego oddechu, a uwolnienie nadchodzi i wiesz, że magiczne.”

Dodanie szkieletowego zerwania na końcu filmu, innowacji Disneya, podkreślił agencję i siłę Kopciuszka. „Myślę, że coś, co wielu ludzi przeoczy, to to, że Kopciuszek nie jest szyfrem” - podkreślił Goldberg. „Nie jest nijaką bohaterką, którą można zobaczyć w niektórych innych filmach, ale ma w sobie osobowość i siłę. Kiedy macocha powoduje pękanie szklanego pantofla, Kopciuszek ma rozwiązanie, przedstawiając drugiego, którego trzymała. To tak potężny moment i sprytna historia, w której można pokazać, jak silna i kontrolna jest.”

Kopciuszek miał swoją premierę w Bostonie 15 lutego 1950 r. I miał szerokie wydanie 4 marca tego roku. Był to natychmiastowy sukces, zarabiając 7 milionów dolarów na budżet o wartości 2,2 miliona dolarów, stając się szóstym najwyższym filmem zarodkowym z 1950 r. I zdobywając trzy nominacje do nagrody akademii.

„Kiedy wyszedł Kopciuszek, wszyscy krytycy poszli:„ Och, to świetnie! Walt Disneya znowu na torze! ” To był dla nich ogromny sukces, ponieważ wrócił do narracji, takich jak Królewna Śnieżka, a ludzie po prostu to uwielbiali - przypomniał Goldberg. „Myślę, że studio również odzyskało Mojo, że tak powiem. Uwielbiały opakowane filmy i prace, które wykonali podczas niespokojnych czasów wojny, ale po to zbudowano studio. Po Kopciuszku, Disney kontynuował rozwijanie filmów takich jak Peter Pan, Lady i Tramp, Śpiąca Kauwiat, 101 Dalmatians, Dżungla i wiele więcej, a wszystko to dzięki Cinderella”.

75 lat później Magia Kopciuszka żyje

Siedemdziesiąt pięć lat później wpływ Kopciuszka nadal rośnie w Disney i nie tylko. Jej zamek pozostaje centralną ikoną Walt Disney World i Tokyo Disneyland, a jej historia inspiruje nowoczesne filmy Disneya, takie jak Scena Transformacji Dress w Frozen.

„Kiedy robiliśmy moment transformacji sukienki Elsy w Frozen, który animowałem wraz z artystą efektów Danem Lundem, współreżyserką Jennifer Lee, chciała, aby miał bezpośredni związek z Kopciuszkiem”, powiedziała Frozen 2 i wiodący animator Becky Besee. „Dziedzictwo Kopciuszka można szczególnie zobaczyć w iskrzy i wszystkich skutkach wokół sukienki Elsy, i chociaż jest ona zupełnie inną postacią, jest tak wiele chwil i rzeczy, które przedstawiamy, aby uhonorować wpływ Kopciuszka i innych filmów, które pojawiły się wcześniej”.

Godne uwagi są również wkład dziewięciu starych mężczyzn i Mary Blair w odrębnym stylu i rozwoju postaci Kopciuszka. Kiedy zastanawiamy się nad tym kamieniem milowym, słowa Erica Goldberga obejmują, dlaczego Kopciuszek był idealnym filmem w idealnym czasie, aby uratować Disneya.

„Myślę, że wielką rzeczą w Kopciuszku jest nadzieja” - podsumował Goldberg. „Daje ludziom nadzieję, że wszystko się ułoży, gdy będziesz miał wytrwałość i kiedy jesteś silną osobą. Myślę, że to jego największe przesłanie… polega na tym, że nadzieja można zrealizować, a marzenia mogą się spełnić, bez względu na to, w której godzinie żyjesz”.